19 lutego 2015 – Chiński Nowy Rok

Jest najważniejszym chińskim świętem. Obchodzone pierwszego dnia pierwszego miesiąca kalendarza księżycowego, często jest to miesiąc później niż w kalendarzu gregoriańskim, zazwyczaj przypada między końcem stycznia a końcem lutego.
Święto to wywodzi się z czasów dynastii Shang, kiedy składano ofiary bogom na koniec starego i początek nowego roku. Słowo Nian年 we współczesnym języku chińskim oznacza słowo „rok”. Nie było tak zawsze. Pierwotnie była to nazwa potwora.
Święto Wiosny trwa piętnaście dni, podczas których każdy dzień ma swoje znaczenie i kończy się Świętem Latarń. Dla Chińczyków obchody Nowego Roku to nie tylko szczególny czas w roku, ale i dość długi odpoczynek od pracy, studiów czy szkoły. To okazja, aby spotkać się z rodziną mieszkającą setki kilometrów od aktualnego miejsca zamieszkania.
Chińczycy rozpoczynają przygotowania miesiąc wcześniej. Kiedy stary rok zbliża się ku końcowi, daje to ludziom możliwość wypełnienia osobistych celów. Przygotowując się do uroczystości Nowego Roku wielu Chińczyków stara się spłacić wszystkie długi i rozwiązać problemy. W interesach oznacza to podliczenie i uporządkowanie ksiąg rachunkowych i spłacenie pożyczek i uregulowanie opłat. Wszyscy zaczynają również kupować prezenty i materiały na dekoracje, jedzenie i ubrania.
W przeddzień Nowego Roku rodziny spotykają się na wspólnym posiłku. Tradycyjnie, żegnano w ten dzień boga ogniska domowego, który rozpoczynał swoją podróż ze sprawozdaniem do Cesarza Nefrytowego. W wigilię nowego roku palono wizerunek jego oraz konia, na którym miał odlecieć do Niebios. Z czasem tradycja ta przerodziła się w wieczór i posiłek rodzinny. Składa się on tradycyjnie z kilku dań: ryby, kurczaka, dania wegetariańskiego oraz, czasem, specjalnego dania słodkiego zwanego Fa-choi. Po obiedzie nadchodzi czas rozrywki – organizuje się rodzinne kasyno, pozwalając dzieciom grać w kości, karty, loterię i madżonga i wygrywać przy tym pieniądze. Tego dnia dzieciom pozwala się czuwać do północy. W Hongkongu wielu Chińczyków po kolacji odwiedza kwiaciarnię, aby zakupić specjalne kwiaty i owoce, które zapewnią im powodzenie i szczęście.
Niektórzy kupują rośliny jako prezenty dla innych rodzin. Kwiaty oczywiście powinny mieć kolor czerwony. Popularną rośliną na Nowy Rok są kwiaty brzoskwini symbolizujące długie życie. W okresie noworocznym nie wolno denerwować się i krzyczeć na innych, zwłaszcza na dzieci, w związku z czym wiele przewinień i psot, takich jak tłuczenie talerzy i kubków, uchodzi dzieciom na sucho.” Na kilka dni przed Nowym Rokiem każda rodzina jest zajęta sprzątaniem domu mając nadzieję na wypędzenie z niego nieszczęścia, które nagromadziło się przez ostatni rok. Sprzątanie w dzień Nowego Roku będzie oznaczało wymiatanie dobrego losu, który przyniesiony jest przez Nowy Rok. Inne reguły, które należy przestrzegać to: mycie włosów, tłuczenie misek i talerzy, nie upuszczanie niczego na podłogę, nie kłócenie się, ani nie przeklinanie oraz nie ubieranie czarnych ubrań. Każdego dnia są ściśle określone obrządki.
Dnia pierwszego – „Powitanie bogów” Jest to powitanie bogów ziemi i nieba. Wiele osób je tego dnia makaron, wierząc, że zapewni to długie i szczęśliwe życie.
Dnia drugiego – „Złożenie hołdu przodkom” Tego dnia Chińczycy modlą się do swoich przodków, tak samo zresztą jak i do bóstw. Zgodnie ze zwyczajem młoda żona udaje się w odwiedziny do swojej rodziny, aby pogłębić więzi rodzinne.
Dnia trzeciego-„szczury się żenią”Ludzie wcześniej niż zwykle, gaszą światło i idą spać, przede wszystkim dlatego, że zmogły ich wcześniejsze obchody, ale również dlatego, że uważa się, iż tego dnia faktycznie dochodzi do zaślubin między zwierzętami, a zwierzęta trzeba ochraniać i nie należy im przeszkadzać.
Dnia czwartego-to dzień kiedy bóstwa zstępują na ziemię między ludzmi, więc należy je przyjąć. W każdej rodzinie szykuje się więc ofiary dla różnych bóstw, by zapewniły wsparcie i szczęście.
Dnia piątego-nastała już wiosna, więc zabiera się ofiarowane wcześniej bóstwom wiosenne potrawy oraz noworoczne ciasta, sklepy otwierają swe podwoje, poświąteczny bałagan wyrzuca się za drzwi i wszystko wraca do normy. Lud traktuje ten dzień również jako narodziny Boga Bogactwa. Sklepy otwierają więc nowy rachunek i zabiegają o napływ gotówki szerokim strumieniem.
Tego dnia Chińczycy nie opuszczają domu aby powitać bóstwo bogactwa. Nikt nie odwiedza innych, gdyż wierzy się, że przyniesie to pecha obu stronom.
Piętnastego Dnia odbywa się tzw. Festiwal Lampionów, który kończy Chiński Nowy Rok. Zwyczajem noworocznym jest także obdarowywanie dzieci pieniędzmi w czerwonych kopertach.Tradycyjną potrawą spożywaną w Nowy Rok jest niangao -ciasto noworoczne (rodzaj twardego puddingu).
Z okazji Święta Lampionów już od czasów dynastii Song istnieje zwyczaj sporządzania pierożków yuanxiao/tangyuan, które lepi się i gotuje w każdym domu. Są one okrągłe, sporządzone z mąki kleistego ryżu, mają w środku nadzienie i są podawane w zupie.
Gwoździem programu jest zapalenie ozdobnych lampionów o najróżniejszych kształtach i rozmiarach, mogą swiom kształtem przypominać rzekę, górę, budynek, człowieka, zwięrzę, kwiaty lub owoce. Są one zazwyczaj wykonane z kolorowych papierów. Wśród nich najsłynniejsze są tzw. smocze lampiony.
Charakterystycznymi rytuałami noworocznymi są: taniec lwa oraz taniec smoka, mające długą tradycję. Lwy, których w Chinach nie ma, pojawiły się w chińskiej kulturze dopiero w czasach dynastii Tang. Ponoć jeden z cesarzy tej dynastii miał sen, w którym został zaatakowany przez demony i uratowany przez lwa. Na pamiątkę wprowadził nową tradycję noworoczną. Taniec smoka służy okazaniu szacunku dla tego mitycznego stwora. Nam smoki kojarzą się nie najlepiej – ich wygląd budzi w nas grozę. Natomiast dla Chińczyków są one uosobieniem nadnaturalnych mocy, dobroci, urodzaju i godności.